Slaat uw hart een slag over als u een bijzondere of weinig voorkomende vogel ziet? Dan raad ik u zeker aan om een dagje te vertoeven in de Zeevang. Ik ben zelf absoluut geen vogel fanaat. Integendeel zelfs, ik ben doodsbang in de buurt van vogels. Men zegt wel eens dat een angst alleen overwonnen wordt als je hetgeen opzoekt wat de angst creëert. Daar ging ik dan op een zondagochtend met mijn oom die wel een fervent vogelliefhebber is op zoek naar vogels in de Zeevang. Om dit vogel avontuur als een uitdaging te zien had ik van tevoren een blad uitgeprint met daarop afbeeldingen van vogelsoorten die te spotten zijn in deze regio. Het doel van de dag was natuurlijk om zoveel mogelijk soorten te kunnen afstrepen van de lijst. Dit is ook leuk om met kinderen te doen. Zo maak je van een leerzame activiteit een leuk spel.

Dit gebied was niet altijd al zo vogelrijk. Pas toen de zee eenmaal geheel werd buitengesloten, ontstond er een patroon van lange, smalle graslanden, brede sloten en lintdorpen op de dijken. Door deze samenhang van water en natuur voelt onder andere de grutto zich hier helemaal thuis. Wat opvalt is dat de weidevogels vanaf de Klemweg al heel goed zichtbaar zijn. Mijn oom verteld mij dat dit komt omdat wij hier nu in het voorjaar lopen, maar volgens hem vind je hier in de winter ook een groot aantal groepen van overwinterende vogels.

De meeste vogels die ik heb gespot waren ganzen, smienten goudplevieren en zwanen. Volgens mijn oom houden deze vogels van dit vlakke, open land achter de dijk. Daarom zijn er hier in de Zeevang ook zoveel van deze vogels te zien in alle jaargetijden van het jaar. Mijn hart slaat hiervan niet een beetje over maar staat volledig stil. Zoveel vogels bij elkaar is voor iemand met een vogelfobie best een grote stap. Natuurlijk lacht mijn oom mij vierkant uit. Ik kijk naar hem op en zie hem met stralende ogen kijken naar het schouwspel dat zich voor ons ontwikkelt. Misschien, heel misschien is dit toch wel leuk om te zien.

De Kijkwand in de Zeevang

Het uitkijkpunt in de Zeevang bestaat uit een landschappelijk verantwoord ingerichte plek met een vogelkijkwand een informatiebord, een paadje naar de wand en een hekwerk voor het plaatsen van uw fiets als u op de fiets bent. Bij de kijkwand staat een bankje waar u rustig op kunt zitten al genietend van de omgeving en van de vogels. In dit mooie weidevogelgebied ziet u naar alle waarschijnlijkheid in grote aantallen een kievit, grutto, tureluur of een scholekster voorbij komen.

Leuk om te weten is dat alle boeren, samen met vrijwilligers de weidevogels beschermen tijdens het landwerk. Zo krijgen de vogels tussen 15 maart en 15 juni alle rust die ze nodig hebben. Dit is namelijk het broedseizoen.

In de winter komen er zo’n 50.000 tot 60.000 smienten naar Noord-Holland. Daarvan gaan er zo’n 15.000 naar de Zeevang, wat het dus een belangrijk natuurgebied voor hen maakt. In 2005 is de polder Zeevang daarom ook aangewezen als een natura 2000 gebied en kent het nu een Europese beschermingsstatus.

Natuurlijk komen niet alleen de smienten hierheen in de winter maar ook verschillende soorten ganzen, kieviten en goudplevieren overwinteren in dit gebied. Deze wintergasten zoals de vogels hier ook wel worden genoemd zijn gemakkelijk te spotten vanaf de openbare weg. De vogels overwinteren hier tot het einde van maart en daarna komen de broedvogels weer.

Begeleidend op pad door vogelparadijs de Zeevang

Als vogelaar zijnde kunt u natuurlijk lekker zelf op pad gaan in de Zeevang, maar bent u net als ik nieuwsgierig naar meer informatie over het gebied en de vogels en heeft u niet een vogelfanaat tot de beschikking zoals ik? Ga dan eens naar de site van Staatsbosbeheer en geef u op voor een wandeling. Ik weet dat de boswachters op bepaalde dagen een wandeling maken door de Zeevang vanaf de oude school in Warder naar de Klemweg om vogels te spotten. Onderweg wordt van alles verteld over het gebied. Misschien ook een mooie manier om van een eventuele vogelangst af te komen, want ik moet zeggen voor mij heeft het wel geholpen. Na een dag in de natuurlijke habitat van mijn vliegende vijanden te hebben gespendeerd ben ik vogels en het bestaan van deze mooie dieren toch meer gaan waarderen. Nu nog een dag mee op zee, dan kom ik misschien ook nog van mijn vissenfobie af. Dat is echter een verhaal voor een andere keer.